W Warszawie ukończyłem Państwowe Liceum Techniki Teatralnej, które wyposażyło mnie w podstawową wiedzę o teatrze i sztuce. Potem studiowałem na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Wystąpiłem w czterech przedstawieniach dyplomowych, ale najważniejszą rolę zagrałem w przedstawieniu pt: Fantazy J. Słowackiego, otrzymując świetne recenzje.
Taki był początek mojej zawodowej drogi!
Recenzja z Fantazego: „Andrzej Siedlecki dokonał prawdziwie karkołomnego wyczynu, wcielając się w starego rubasznego Majora i każąc zapomnieć widzom o swej autentycznej młodości; miał kilka momentów prawdziwie wzruszających, świadczących o dojrzałości wewnętrznej, pełnych skupienia i szlachetnej powściągliwości. Scena z Janem w zakończeniu aktu IV była już na miarę teatru – w pełnym tego słowa znaczeniu”. L.J. „Na drodze do wielkiego dramatu”, Leonia Jabłonkówna, Teatr 1967, nr 10.
I druga recenzja: „Drugą dobrą notę dać można Andrzejowi Siedleckiemu, a to za piekielnie trudną scenę na cmentarzu, w której grany przez niego Major rosyjski… cudownie zogromniał w godzinie śmierci” – pisał krytyk w Expresie Wieczornym z 04.04.1967.
Fragment recenzji z Papierowego kochanka Szaniawskiego:
„A Andrzej Siedlecki przy pomocy kilku gestów i mimiki oddał mentalność wzorowego, lecz widzącego i rozumiejącego wiele kamerdynera”. Sztandar Młodych, 19.05.1967, „Papierowy kochanek na pożegnanie szkoły”, Barbara Henkel.
reż. M. Wawrzyniak
W 1967 debiutowałem rolą Petersa w Teatrze im. St. Wyspiańskiego w Katowicach. Oprócz innych ról zagrałem też w “Kotce na torach”.
Fragment recenzji z Kotki na torach: „Jej chłopiec (Andrzej Siedlecki) zaprezentował cały system reagowania i myślenia prawdziwego kochanka, który potrafi być i zazdrosny, i podejrzliwy i czuły, lecz rzadko kiedy szczery. „Poglądy”,, Miłosne bezdroża GRASZ, nr. 21/145, 1968.
Następnie występowałem w teatrach warszawskich i słynnym Teatrze Studio-Galeria Józefa Szajny w Warszawie, który zaciekawiał mnie wieloznacznością przedstawień.
Interesowały mnie zawsze formy niezwykłe i egzotyczne, tak więc stałem się autorem pierwszego w kraju tryptyku telewizyjnego, składającego się z poezji i prozy japońskiej od VII-XIII w. pt: Niestałość wszechrzeczy oraz autorem scenariuszy trzech filmów dokumentalnych o sztuce japońskiej, które zrealizowałem dla TVP. Jeden z nich to Manggha-Polski Japończyk. (link do Mangghi)
Lubiłem pisać, więc zajmowałem się również dziennikarstwem pisząc o podróżach, sztuce, teatrze i filmie. W 1978 roku otrzymałem Dyplom Uznania za osiągnięcia aktorskie w Teatrze Telewizji, a za popularyzację kultury i sztuki Dyplom z Ministerstwa Kultury i Sztuki. (link do nagród)
Grałem i reżyserowałem w Polsce, USA, Japonii (tylko grałem) i Australii. Moimi zawodowymi doświadczeniami aktora, reżysera i pedagoga dzielę się w swych książkach, poświęconych grze aktorskiej, reżyserii i słownej, efektywnej publicznej prezentacji (public speaking).
O życiu w teatrze i poza nim, jak i o spotkaniach z wybitnymi reżyserami polskimi i zagranicznymi, i innych życiowych przypadkach piszę w mojej ostatniej książce pt: Niezwyczajne życie zwyczajnego aktora. (link do książki)
Obecnie mieszkam w Sydney, gdzie ukończyłem studia podyplomowe w zakresie nauczania aktorstwa/teatru i języka francuskiego – Drama in Education na The University of Sydney. Założyłem The Director’s Studio, prowadząc kursy reżyserii.
Prowadziłem kursy aktorskie i reżyserskie w
The National Institute of Dramatic Art, Macquarie University, The Actors Centre, The Drama Studio oraz college’ach na terenie Sydney. Za nauczanie gry aktorskiej zostałem wyróżniony przez Sydney Community College nagrodą „Long Service Award”.
Zaliczyłem też kursy dziennikarstwa w rządowym radiu SBS, gdzie pracowałem jako dziennikarz i spiker. W ABC Radio produkowałem i prowadziłem programy radiowe w języku polskim.
Wśród Polonii popularyzowałem polską literaturę, występując w swoich scenariuszach wielu programów poetyckich. Chcąc zaprezentować Australijczykom osiągnięcia wybitnych twórców polskiej literatury, wyreżyserowałem według własnego scenariusza program Treasures of Polish Literature zaprezentowany w Sydney Conservatorium of Music.
Na Macquarie University w Sydney przez 16 lat prowadziłem 3 -letnie studia języka polskiego i literatury. W 2005 roku za propagowanie literatury polskiej w plebiscycie Polonii australijskiej otrzymałem nagrodę Sydnejskiego Orła, a w 2007 roku zostałem nominowany do nagrody Złotego Orła w dziedzinie edukacji.
Obecnie zajmuję się produkcją filmów dokumentalnych, nagraniami literatury i dziennikarstwem. (link do Moje Nagrania i Artykuły/Wywiady)
Na festiwalach filmowych otrzymałem wiele nagród za filmy dokumentalne o tematyce historycznej (link Filmy i filmiki) oraz program audio Historia Polski w literaturze od Piasta do współczesności.
W 2018 roku zostałem odznaczony w Sydney przez Prezydenta RP Złotym Krzyżem Zasługi za kreatywną działalność w promocji języka i kultury polskiej. (link do wideo)
W roku 2023 od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotra Glińskiego otrzymałem Brązowy Medal “Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Medal wręczył sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Jarosław Sellin.
Gdybyś interesowała/ał się bardziej moimi przygodami zawodowo-życiowymi, to rekomenduję moją książkę Niezwyczajne życie zwyczajnego aktora, w której znajdziesz wiele moich dobrych i złych, ale myślę zawsze interesujących życiowych doświadczeń.